Lola Flores - Λόρα Φλόρες : Στην 93η επέτειο από την γέννηση της δημοφιλούς Ισπανίδας τραγουδίστριας και χορεύτριας Lola Flores αφιερώνει σήμερα η Google το Doodle της.
Η Maria dolores «Lola» flores Ruiz, όπως ήταν το πλήρες όνομα της, γεννήθηκε στην πόλη Χερέθ ντε λα Φροντέρα της Ανδαλουσίας (νότια Ισπανία) στις 21 Ιανουαρίου 1923.
Η Λόλα Φλόρες πρωταγωνίστηκε σε μιούζικαλ της δεκαετίας του 50 και του 60, ενώ ήταν γνωστή στο ευρύ κοινό ως «Λόλα της Ισπανίας». Η Λόλα Φλόρες αποτελεί σύμβολο στην Ισπανία, καθώς μέσα από τις ταινίες και τις παραστάσεις της ανέδειξε το φλαμένκο, που έχει τις ρίζες του στους Τσιγγάνους (Ρομά) που ζούσαν στην Ανδουλασία.
Σε ηλικία μόλις 10 ετών, η Λόλα Φλόρες ξεκινά να τραγουδά σε περιφερειακά μπαρ και ταβέρνες. Στις αρχές της δεκαετία του 40 έγινε ευρέως γνωστή, καθώς τραγούδησε μαζί με τον διάσημο τραγουδιστή φλαμένκο Manolo Caracol. Παράλληλα, υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο για να παίξει σε ταινία σε ηλικία 17 χρόνων.
Στους ρόλους της με κύριο χαρακτηριστικό την παραδοσιακή λαϊκή μουσική (φοκλόρ), υποδυόταν συνήθως την τσιγγάνα ή την Μεξικανή χωριάτισσα. Οι πιο διάσημες ταινίες της, ήταν οι «Estrella de la Sierra Morena» (1952) και «Maria de la O» (1958).
Η Λόλα Φλόρες είχε καταδικαστεί για φορολογική απάτη το 1991 με πρόστιμο 14 εκατομμύρια πεσέτες και 16 μήνες φυλάκιση, ωστόσο, αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους. Το 1994, η ισπανική κυβέρνηση της απένειμε χρυσό μετάλλιο για τη συνολική της προσφορά. Η Λόλα Φλόρες ήταν παντρεμένη με τον Αντόνιο Γκονθάλεθ, έναν Ρομά κιθαρίστα φλαμένκο, με τον οποίο είχαν αποκτήσει δύο κόρες και ένα γιο. Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 72 ετών, στις 16 Μαϊου 1995 μετά από μεγάλη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του μαστού. Στο συλλυπητήριο μήνυμα προς την οικογένειά της, ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος και η βασίλισσα Σοφία ανέφεραν : «H Ισπανία έχασε μία από τις μεγαλύτερες καλλιτέχνες αυτού του αιώνα».Το 2007, η ζωή της Λόλα Φλόρες μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Η ταινία καταγράφει σκηνές της ζωής της από το 1931 μέχρι το 1958.
Φλαμένκο: Tραγούδι και χορός
Το φλαμένκο ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση. Προήλθε αρχικά από την περιφέρεια της Ανδαλουσίας, όπου αναπτύχθηκε σαν ξεχωριστή υποκουλτούρα με κέντρα τη Σεβίλλη, το Κάδιξ και τη Μάλαγα, στη συνέχεια όμως εξελίχτηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανίας, ενσωματώνοντας και μετασχηματίζοντας λαϊκά μουσικά στοιχεία σε διαφοροποιημένες μουσικές φόρμες και από άλλες περιφέρειες, όπως η Μούρθια κι η Εξτρεμαδούρα.
Είναι γενικότερα παραδεκτό ότι το φλαμένκο δημιουργήθηκε από τη μοναδική συνύπαρξη και μείξη της αραβικής, ανδαλουσιανής, σεφαρδιτικής και τσιγγάνικης κουλτούρας στην περιοχή της Ανδαλουσίας πριν και μετά τη Ρεκονκίστα (Ανακατάληψη), την ιστορική δηλαδή περίοδο κατά την οποία οι Χριστιανοί βασιλιάδες ανακατέκτησαν την Ισπανία από τους Μουσουλμάνους. Χαρακτηριστικό μουσικό όργανο είναι η κιθάρα φλαμένκο.
Το 2010 η UNESCO συμπεριέλαβε το φλαμένκο στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ύστερα από σχετική αίτηση της Ισπανίας.
Αυτό που σήμερα θεωρείται γνήσιο φλαμένκο, το τραγούδι των Τσιγγάνων της Ανδαλουσίας, καθιερώθηκε στα τέλη του 17ου αιώνα. Το παλαιότερο είδος φλαμένκο είναι γνωστό ως Κάντε Χόντο (Cante Jondo): μια ανδρική φωνή, χωρίς συνοδεία οργάνων, διηγείται λυπητερές ιστορίες. Αργότερα προστέθηκε η κιθάρα και ο χορός.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, το φλαμένκο άρχισε να παρουσιάζεται σε ταβέρνες με τη συνοδεία κιθάρας, ενώ σύντομα προστέθηκε και ο χορευτής ή η χορεύτρια (ballaor/ballaora). Υπήρχαν επίσης άτομα που έδιναν το ρυθμό είτε με παλαμάκια είτε με χτύπημα των δαχτύλων, ενώ βασικό συστατικό του χορού φλαμένκο αποτελεί ο ήχος από τα πόδια των χορευτών (soniquete) και ο κοφτός βηματισμός τους (zapateado). Ο γυναικείος χορός αναδεικνύει τη χάρη του σώματος και των χεριών.
Blogger Comment
Facebook Comment